"Kolŏrze w Łŏgewnikach"
Dzisioj piszã krōtko i to yno skuli Franca, bo mi go żŏl. Dŏwno niy widziałach majorantnego chopa tak ślimtać. Prŏwda, że to miglanc i ôżyrŏk, ale nawet ôn niy zasużōł na take traktowanie. Chciałach Wōm sam wciepnōńć jego relacyjõ z tego, co mu sie przitrefiyło w niydzielã, ale była chyba za fest ymocyjōnalnŏ. Niykedy w nerwach polskŏ tajla Francowyj natury robi ś niygo ôkropnego sorōnia. Kej yno go nic niy szteruje, poradzi być porzōndnym Ślōnzŏkym i nigdy niy przeklinŏ, bo mŏ w zŏcy "tradycyjne ślōnske werty". Na zicher znŏcie wszyjske te werty beztōż tak yno dlŏ przipōmniyniŏ wymiyniã niykere ś nich: - Ślōnzŏki niy przeklinajōm a wulgarne słownictwo wrŏz z gorolami prziszło ku nōm z Polski. - Kŏżdy Ślōnzŏk je robotny i akuratny beztōż jak już sie biere za robotã to jōm wykōnuje do porzōndku. - Ślōnzŏk zawdy mŏ w dōma posprzōntane a kej na jakimś ślōnskim placu widzicie bajzel to na zicher miyszkajōm tam gorole. - Ślōnzŏki sōm religijne tōż majōm w z