"Psy ôd Sławoja"
Nasz sōmsiŏd Sławoj ze trzecigo sztoku to niy taki ańfachowy Fytlŏk, yno czowiek zŏcny, ksztołcōny i na wysokim stanowisku. Robi we forsztandzie spōłdzielnie mieszkaniowyj, kerŏ zarzōndzŏ naszymi familŏkami. Kŏżdy tukej je tymu rŏd, bo chop wszyjskich nŏs richtig spōmŏgŏ. Bez przikłŏd sprawiōł już, że ściany w naszyj siyni sōm elegancko posztrajchowane, na razie yno na jego sztoku, ale możno kaj indzij tyż sie doczkōmy. Możno tyż yntlich wszyndy zrobiōm take zdobiōne futrziny, złote klōmki i gelyndry (złote, a skrōmne!) choby u Sławoja na trzecim sztoku. Sławoj rŏd pōmŏgŏ tyż w inkszych sprawach, bez przikłŏd jak ftoś chce zapłacić płat za pōmiyszkanie. Wtynczŏs niy musi nikaj łazić ani jechać yno dŏwŏ pijōndze Sławojowi, kery ôsobiście przekazuje je do kasy spōłdzielnie. Kedy Cila, baba ôd Hajnela, pedziała wszyjskim, iże pies ôd Sławoja nasroł jij na trit to żŏdyn niy chcioł uwierzić. Kŏżdy miarkowoł, że kobiyta tak fulŏ z pōmsty, bo spōłdzielnia niy chciała jij wy