"Pozōr na prōmocyje!"

Fot.: Ania Katroshi Fotografia

          Ludzie majōm fest radzi roztōmajte prōmocyje. Dyć kŏżdy woli kupować tōnij, a tyż rŏd erbnie jakiś ekstra gyszynk za to, że ôbroł akuratnie tyn, a niy inkszy towŏr. Trza tyż ofyn pedzieć, że tak po prŏwdzie to niy kŏżdŏ prōmocyjŏ je do nŏs dobrŏ. Niyrŏz poradzymy udać kupã pijyndzy na blank niyprzidajne klamory yno skuli tego, że prawie bōły w promocyji. A z tymi gyszynkami tyż roztōmajcie bywŏ. Gryjta Pytlinŏ, bez przikłŏd, kupiyła w prōmocyji srogo, moderno i niy za drogo lodōwkã. Nojprzōd sie fest radowała, ale potyn to już miała yno utrŏpã, bo w gyszynku producynt nafolowoł cały tyn kilszrank piwym i jeji chop bez dwa tydnie łaziōł skuli tego naprany.

          Za macherami ôd tworzyniŏ prōmocyjōw, tak zwanymi szpecami ôd marketingu stojōm zaôbycz sroge pijōndze. A z drugij strōny sōm ludzie skrōmne, ôd kerych życiowōm misyjōm je gŏdać inkszym, coby w te prōmocyje niy wierzili. Jednego z takich cichych bohatyrōw trefiyła żech wczorej w markecie, kaj kupowałach miyndzy inkszymi mlyko. Raja do kasy bōła fest dugŏ, a chop, kery stoł przedy mnōm, durś zaglōndoł mi do wōzka. Ôrŏz padŏ: "Jŏ niy lubiã tego mlyka w biołych kartōnach, te w czyrwōnych je dużo lepsze. To – sztuchnoł mōj kartōn – ani niy je mlyko, yno woda. Smakuje wōm to pierōństwo?" Gŏdōm mu, że toć, kupujã te biołe jak dugo pamiyntōm i zawdy żech je miała rada. A ôn mi na to: "Niy fulejcie, bo na zicher żeście je kupiyli yno skuli prōmocyje. Lobby producyntōw mlyka wiyszŏ wōm nudle na dakle, a wy tym gizdōm wierzicie. Na szczyńście jŏ sam dzisioj wachujã i niy dōm wŏs już wiyncyj cyganić. Idźcie nazŏd i weźcie sie tyn czyrwōny kartōn abo nojlepij maślōnkã, bo ôna je zdrowszŏ." Fto by takij cynnyj dorady niy usuchoł?

         Prōmocyje tyczōm sie wszyjskigo, bez przikłŏd dużo sie terŏzki gŏdŏ ô prōmocyji hōmoseksualizmu. Ponoś na świecie fōnguje potynżne hōmoseksualne lobby, kere chce nŏs przekabacić na gejostwo. Miarkujã, że w tyj prōmocyji dŏwajōm roztōmajte droge gyszynki, coby my yntlich uzdali, że richtig werci sie zmiynić ôriyntacyjõ. Jŏ dycki dŏwōm pozōr, coby mie ftoś na tych prōmocyjach niy ôcyganiōł, beztōż żŏdyn mie tak leko lesbijkōm na zicher niy zrobi. A taki epizod, kej mi Wtorcynŏ masyrowała bolawe szłapy (ale yno do kolan!) to kŏżdymu sie może przitrefić. Niystety mało fto bydzie taki pozorny jak jŏ. Maszketniki zawdy sie dajōm chycić na tōńsze maszkety, frelki na łachy, a ôżyrŏki na przecyniōno gorzołã. Zaś hōmoseksualizm bydzie ponoś barzij ciekawy do synkōw, kere wolōm sztukã ôd szportu i do dziołchōw, kere niy lubiōm sie ôblykać w kecki i klajdy, yno w galoty choby chop. Beztōż tukej fest przidajne sōm wachtyrze z tyj samyj zorty co chop ôd mlyka, kere bydōm nōm ciyngiym tuplikować, że tradycyjny heteroseksualizm je moc wiyncyj we wercie, a ta drugŏ ôpcyjŏ to grzych śmiertelny.

       Kejbyście sie jednak dali chycić na ta prōmocyjo, to na szczyńście durś mŏcie szansã na zbawiynie. We Lublinie fōnguje katolicki ôśrodek "Odwaga", kaj możecie sie poddać lyczyniu z hōmoseksualizmu. Ône tam gŏdajōm, że skłōnności hōmoseksualne to niymoc, kero idzie lyczyć. Grzychym je dopiyro ryalizacyjŏ tych skłōnności. Beztōż miarkujã, że jak mŏsz gripã i jōm lyczysz to grzychu niy mŏsz, nale kucać niy śmiysz, bo z tego to już sie trza spowiadać. Nojważniyjsze spusoby lyczyniŏ w "Odwadze" to przede wszyjskim rzykanie, spōmoganie ôd ksiyndza, miyłowanie Boga i szpilanie we fusbal. Gyszichta polskigo fusbalu niy znŏ żŏdnego przipadku hōmoseksualizmu miyndzy fusbalerami. Przōniŏ miyndzy kibicami roztōmajtych manszaftōw tyż za dużo niy ma, beztōż szpece ôd psychoterapije w ôśrodku ôbrali akuratnie tyn szport. Dyć lepij jak sie porzōndne katolicke karlusy ciepiōm bergami i pierōm na stadiōnach aniżeli dŏwajōm jedyn drugiymu dziubka, pra? "Odwaga" mŏ już na kōncie kupã sukcesōw. Po piyrsze, spod jejich krzideł wyszło już pŏruch richtig dobrych fusbalerōw, kerzi z powodzyniym szpilajōm w lidze futsalowyj i na orlikach. Po druge, wytuplikowali już niykerym hōmoseksualistōm, że katolik niy śmiy sie wiōnzać z perzōnōm tyj samyj płci. Fto yno te prawidła spokopiōł, a durś chce być szczyńsliwy w przōniu, kapnoł sie yntlich, że niy werci sie już być katolikiym. Ukoronowaniym jejich sukcesōw bōła nagroda, kero ôśrodek dostoł ôd Ruchu Światło-Życie za pōmoc duchowo i terapeutyczno dlŏ ôsōb z niychcianymi skłōnnościami seksualnymi. Nagroda bōła wrynczōnŏ w siydzibie Ministerstwa Rozwoju, a sōm minister pedzioł, że take gale zawdy powinny sie dziŏć w zalach, w kerych na beztydziyń urzyndujōm ministry. Z tego idzie leko zmiarkować, jaki kerunek rozwoju ôbrało ministerstwo i polski Regyrōnek.

      Kejby idyjŏ lyczyniŏ niychcianych skłōnności seksualnych zdŏwała sie niykerym z Wŏs śmiysznŏ, musicie poznać gyszichta Alojza W. (miano zmiyniōne), kery bōł znanym łŏgewnickim heteroseksualistōm. Ślubnŏ ôd Alojza dziynnie ślimtała skuli kochanek i niyślubnych bajtlōw ôd jeji zbereźnego chopa. Dycki jak mu robiyła chaja, to nojprzōd prosiōł ô przebŏczynie i ôbiecowoł poprawã. Ale jak już za dugo wajała, to musioł jōm chlistnōńć bez pysk, coby sie yntlich mogła ucholkać. Duge lata baba niy poradziyła nic z tym zrobić, a jako katoliczka szajdōngu brać niy chciała. Jednak prziszoł czas, kedy Alojz musioł już płacić alimynty za trzecigo bajtla i kobiyta pedziała "Szlus! Abo sie idziesz lyczyć abo pakuj kofry i niy chcã cie wiyncyj widzieć!". Alojzowi blank sie niy werciło wykludzać z chałpy, bo ani niy miołby za co żyć. Cołki jego geltak szoł na alimynty, a ôn ôd pŏru lŏt durś bōł na kuście u swojij baby. Beztōż hned Alojz zaczōn lyczynie, nojsōmprzōd ôd gŏdki z ksiyndzym, kery mioł sie na tych sprawach znać. Chodziōł tyż z kobiytōm dziynnie do kościoła i rzykoł ô cudowne ôzdrowiynie. Czynste gŏdanie z ksiyndzym terapeutōm dŏwało efekty, bo corŏz mynij zaziyroł bez tyn czŏs na baby. Po pŏruch pielgrzimkach, na kere pojechoł ze swojim ksiynżoszkiym pokŏzało sie, że Alojz je blank wylyczōny ze swojich niychcianych heteroseksualnych skłōnności. Ôd tego czasu bōł gejym, a jego ślubnŏ dziynkowała Bogu, że już niy bydōm musieli bulić nastympnych alimyntōw.

          Tōż widzicie, że jak yno Pōnbōczek bydzie chcioł, to kŏżdo ôriyntacyjo idzie zmiynić. Nigdy niy śmiycie tracić wiary. A jak fto dalij niy wierzi, to idzie go mianować yno yjzlym. Jŏ mōm kŏżdo gadzinã w zŏcy, nale tak se myślã, że możno jednak lepij być yjzlym aniżeli ańfachowym baranym.